Να έχεις  χέρια καθαρά, της έλεγε. Κι εκείνη έριχνε αμέσως το βλέμμα στα χέρια της κι ύστερα έμενε

να τον κοιτά  με απορία.

Πάντα έτσι θυμόταν τον εαυτό της μικρή. Κάτι να της λέει ο πατέρας κι εκείνη να τον κοιτά με απορία. «Να σου χρωστούν , να μη χρωστάς». «Να κοιτάς τους ανθρώπους στα μάτια». «Να υπερασπίζεσαι με πάθος ό,τι αγαπάς ακόμη κι αν είσαι εσύ η μόνη που το αγαπάς»…

Ισως γι’ αυτό ν’αγάπησε με πάθος ό,τι αγάπησε. Ισως γι’ αυτό ,ακόμη και τώρα ,συχνά-πυκνά κοιτάζει τα χέρια της.