Τη σκέφτομαι αρκετές φορές. 

Τη θυμάμαι αρκετές φορές.

Μόνη. 

Nτυμένη πάντα στα μαύρα.

Ντυμένη στο πένθος πάντα, να βιώνει έναν ατελεύτητο θρήνο.

Δεν ξέρω αν θα καταφέρω ποτέ να της πω πως την αγαπώ.

Πώς να της το πω; Δεν έχω μνήμες.

Δεν έχω αγκαλιά.

Μια ασπρόμαυρη φωτογραφία η μόνη μου μνήμη.

Είναι δυστυχία να σκέφτεσαι....

- Δεν υπάρχει φόβος να ξανασκεφτούμε πια
- Τότε γιατί παραπονούμαστε;
- Να σκέφτεσαι δεν είναι το χειρότερο
-Βέβαια, βέβαια. Ομως υπάρχει τουλάχιστον αυτό
- Ποιο αυτό;
- Να αυτό, ας πούμε άλλα πράματα
- Τι θες να πεις, υπάρχει τουλάχιστον αυτό;
- Αυτή η πολύ πιο μικρή δυστυχία
- Σωστά
- Λοιπόν, λες να είμαστε ευτυχισμένοι;
- Εκείνο που είναι τρομερό είναι να έχεις σκεφτεί.
( "περιμένοντας τον Γκοντό" - Σ. Μπέκετ)

φωτογραφία από την ταινία ΣΙΩΠΗΛΕΣ ΨΥΧΕΣ

σκηνοθεσία: Αλεξέϊ Φεντορτσένκο